Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σχέδια Έκτακτης Ανάγκης : Ομάδες Ετοιμότητας


Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός

Πλέον είναι θέμα χρόνου το πότε θα εκδηλωθούν οι μεγάλες αναταραχές. Πότε θα ανάψει το φιτίλι και πως θα εκδηλωθεί η συγκεντρωμένη αγανάκτηση δεν το γνωρίζει κανείς. Τι γνωρίζουμε όμως;

Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα είναι γεμάτη άνδρες και γυναίκες που έχουν γαλουχηθεί στον πόλεμο. Που είναι μαθημένοι χωρίς πολύ τροφή, νερό και το σημαντικότερο που γνωρίζουν πως να χειρισθούν ένα όπλο και πως να το δημιουργήσουν από το πουθενά.

Γνωρίζουμε επίσης ότι ο Ελληνικός λαός είναι ακριβώς το αντίθετο. Ο μοναδικός πόλεμος που υποψιάζεται είναι αυτός του Playstation, ενώ και η στρατιωτική θητεία ήταν ανέκαθεν προς τη λάθος κατεύθυνση και ουσιαστικά η μόνο συμβολή στην εκπαίδευση των ανδρών είναι ο απλός χειρισμός των όπλων. Αντίθετα ο στρατός δεν μας έμαθε τακτικές επιβίωσης, διαβίωσης και το κυριότερο δεν μας έμαθε να ζούμε σαν ομάδες.

Σε μια γενικευμένη κρίση όμως, με ξεσηκωμό των μεταναστών θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις που ούτε στις ταινίες δεν μας δείχνουν. Δεν μιλάω για απλά πράγματα όπως η βία, οι βιασμοί, αλλά για βασανισμούς, για ομαδικές επιθέσεις, για σχέδιο εξόντωσης...




Δυστυχώς αυτοί που έχουν επιλέξει να είναι "τσακωμένοι" με τη γειτονιά τους θα βιώσουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Οι μόνιμα προβληματικοί της γειτονιάς πολύ φοβάμαι ότι θα θυσιαστούν...

Αντίθετα έχουν τεράστιες ελπίδες επιβίωσης οι "έχοντες καλήν γειτονία".

Όμως οφείλουμε αδέλφια να οργανωθούμε. Έστω και τώρα που βρισκόμαστε στο +1  μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Ξεκινάμε από απλά πράγματα. Μια πρώτη συνάντηση σαν γειτονιά. Να συζητήσουμε τι παρατηρούμε, τυχόν ύποπτες κινήσεις, διελεύσεις περιέργων ή ατόμων που δεν ταιριάζουν με την γειτονιά. Οτιδήποτε δεν μας κολλά στο μάτι. Όλοι μαζί συζητάμε και εντοπίζουμε τα ενδεχόμενα προβλήματα.

ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ!

Όταν λέω μαθαίνουμε εννοώ τα πάντα. Από φρεάτια αποχέτευσης, γωνίες, στοές, μέχρι το παραμικρό. Φτιάχνουμε χάρτες, επισημαίνουμε τις "΄προβληματικές περιοχές" και τους "προβληματικούς ανθρώπους".

ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ εδαφικό - εφαρμόσιμο ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΦΥΓΗΣ!!! Να συμπεριλαμβάνει ένα κύριο και τουλάχιστον 2 εναλλακτικές λύσεις!!!

Αξιοποιούμε τους ανθρώπους της γειτονιάς μας με ιδιαίτερες γνώσεις. Στρατιωτικούς, αστυνομικούς, ανθρώπους που έχουν κάνει την θητεία τους σε ιδιαίτερες υπηρεσίες, γιατρούς, νοσηλευτές και οποιονδήποτε μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω. Αφήνουμε στην άκρη τους εγωισμούς και κοιτάμε να σωθούμε. 

Συζητάμε το πως θα μπορούσαμε να "αποκλείσουμε" την γειτονιάς. Πως θα μπορούσαμε να την στεγανοποιήσουμε σε περίπτωση γενικευμένης κρίσης. Μιλάμε για εύκολα πράγματα. Αποκλεισμός από τους στενούς δρόμους ώστε να είναι δυνατή η διατήρηση με φυσικά ή τεχνητά εμπόδια (αυτ/τα και λοιπά)  των παρείσακτων. Φυσικά για έναν τέτοιο σχέδιο χρειαζόσαστε κόσμο. Η "γειτονιά" σας θέλει λαό. Πάνω από 50 άτομα για να μιλάμε για ελπίδα επιτυχίας.

Συζητάμε για τα "αποθέματα". Σίγουρα θα κρατήσουμε και μια πισινή για τους "στημένους" αλλά πρέπει να γνωρίζουμε πάνω κάτω τι μπορεί να διαθέσει το κάθε νοικοκυριό. Μιλάμε για κυρίως για όπλα, πυρομαχικά και τροφή.

Το κυριότερο. Εντοπίζουμε, τους "αδύναμους" κρίκους της γειτονιάς. Τους ανθρώπους που είναι εν δυνάμει "αντίθετοι" και υπάρχει περίπτωση να αλλάζουν εύκολα "στρατόπεδο". Αυτούς την ώρα της κρίσης οφείλουμε να τους περιορίσουμε στο μέγιστο βαθμό...





Τα άρθρα σχετικά με την Επιβίωση – Διαβίωση και τους Εναλλακτικούς Τρόπους ζωής, μπορείτε να τα βρείτε και εδώ : http://etoimotita-enallaktiki-diaviosi.blogspot.gr/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η σωστή αντίδραση στην πυρηνική έκρηξη (μέτρα προστασίας, πρώτη αντίδραση, κίνδυνοι)

Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός  Πολλοί φίλοι μου ζήτησαν να γράφω μερικές σειρές για τους τρόπους σωστής αντίδρασης σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης. Πριν ξεκινήσω να σας παραθέτω τις πληροφορίες που συνέλεξα να επισημάνω ότι πυρηνική έκρηξη δεν έχουμε μόνο από βόμβες, αλλά και από ατυχήματα σε πυρηνικά υλικά (υπάρχουν σχεδόν παντού πλέον) και σε εργοστάσια παροχής ενέργειας (έχουν δύο γειτονικές μας χώρες, η Τουρκία και η Βουλγαρία), οπότε καλό είναι να γνωρίζουμε τι και πως. Βέβαια οι δύο αυτές διαφορετικές περιπτώσεις έχουν και ορισμένες διαφορές, κυρίως ως προς τους χρόνους αντίδρασης και την απόσταση επιρροής/καταστροφών. Θα παραθέσω τους γενικούς / κοινούς τρόπους σωστής αντίδρασης για τους μη προετοιμασμένους (άλλωστε στη χώρα μας είναι απίθανο κάποιος να έχει κάνει σχετική προετοιμασία). Υπάρχουν τρεις κατευθύνσεις προστασίας. Η πρώτη αφορά κατά το χρόνο της έκρηξης, η δεύτερη πριν από αυτή και η τρίτη αμέσως μετά την έκρηξη. Πριν την έκρηξη απλά στην γενικότερη προετοιμασία μας

Άσκηση επιβίωσης : 9 μέρες στο Βουνό, 120 χλμ περπάτημα, χωρίς όχημα, χωρίς ρεύμα!!!

Ο φίλος Κώστας Μαυροφορεμένος μας είχε προειδοποιήσει για την εξόρμηση - άσκηση επιβίωσης στο βουνό με ένα teazer που μας άρεσε πολύ. Πλέον η άσκηση ολοκληρώθηκε, όπως και το μονταζ του βίντεο και τώρα ο Κώστας μας δείχνει την μοναχική του πορεία, μέσα σε 9 ημέρες, πάνω στα βουνά, με μόνη συντροφιά τα σκυλιά και τον εξοπλισμό του. Είναι αυτό που δεν θα σταματήσω ποτέ να σας προτρέπω... Εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση. Μέχρι να σας γίνει δεύτερη φύση...

Τρόφιμα αντί γκαζόν ή αλλιώς καλλιέργειες στις πόλεις

Ειδήσεις για οπωρώνες ή ακόμα και λαχανόκηπους στις πόλεις τα τελευταία χρόνια ακούμε ολοένα και πιο συχνά. Στα Χανιά, στο Λουτράκι, στην Τρίπολη, στην Καλαμάτα, στο Αγρίνιο, στα Γιάννενα, στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη, στη Δράμα, στην Έδεσσα, στη Βέροια, στη Θεσσαλονίκη, στη Θέρμη, στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, στην Εκάλη, στο Μαρούσι και σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα, δήμοι ή ομάδες πολιτών πήραν την πρωτοβουλία και αξιοποίησαν ανοιχτούς χώρους, ακόμα και σε σχολεία και πρώην στρατόπεδα, καλλιεργώντας οπωροφόρα δέντρα, αμπελώνες και λαχανικά. Άλλοι δήμοι εκμεταλλεύονται τα ήδη υπάρχοντα δέντρα, όπως στη Γλυφάδα, τις ελιές, παράγοντας λάδι και στο Νέο Ηράκλειο τις νεραντζιές, οι οποίες μπολιάστηκαν για να δώσουν λεμόνια. Η πρακτική αυτή δεν είναι καινούργια. Τα παλιότερα χρόνια, το κέντρο και τα προάστια της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων είχαν σπίτια με κήπους, όπου ευδοκιμούσαν οπωροφόρα δέντρα, ενώ άλλα βρίσκονταν διάσπαρτα στους δρόμους. Ήταν πολύ φυσικό και συνηθισμένο ο κόσμος να