Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Σπιτικά όπλα αυτάμυνας και επιβίωσης από το τίποτα (Μέρος 2ο)

Στο πρώτο μέρος αυτής της σειράς άρθρων είδαμε πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σαν όπλα απλά αντικείμενα που υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα σπίτια.

Από σήμερα θα δούμε πως να κατασκευάσουμε με υλικά που επίσης υπάρχουν στο σπίτι, αντικείμενα που μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά και ταυτόχρονα θανατηφόρα όπλα.

Στα όπλα που κατασκευάζουμε στο σπίτι καταρχήν υπάρχουν κάποιοι κανόνες. 1ον πρέπει να είναι ελαφριά ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν και τα γυναικόπαιδα και 2ον τα χτυπήματα που θα επιφέρουν να είναι θανατηφόρα. Όταν αμυνόμαστε στο σπίτι αμυνόμαστε για τη ζωή μας και μπροστά στη ζωή μας η ζωή του επιτιθέμενου δεν μας ενδιαφέρει. Είναι σκληρό, αλλά πρέπει να σκεφθείς σκληρά όταν κάποιος εισβάλει στη ζωή σου και την βιάζει ψυχικά ή και σωματικά.


Ο σημαντικότερος όμως κανόνας είναι να μάθουμε να βλέπουμε τα πάντα ως όπλα. Αυτό δεν είναι τόσο θέμα ικανότητας, όσο θέμα εκπαίδευσης. Αν τα πράγματα στραβώσουν απότομα και οι ομαδικές επιθέσεις σε οικίες γίνουν πραγματικότητα αμέσως χάνεται η δυνατότητα άμεσης εξεύρεσης οπλισμού. Ακόμα και στο δρόμο του παράνομου εμπορίου οι τιμές θα έχουν ήδη εκτοξευθεί, ενώ εσύ ως άσχετος/η με το αντικείμενο το πιθανότερο είναι να σε κοροϊδέψουν. Οπότε μάθε καλύτερα το μάτι σου να βλέπει τα αντικείμενα με έναν άλλο τρόπο.


Tα όπλα των μονομάχων

Αν προσέξετε την εικόνα των τριών όπλων των μονομάχων θα δείτε οτι χαρακτηρίζονται απο μια απλότητα.  Εδώ θα δούμε πως μπορούμε να φτιάξουμε παρόμοια όπλα με απλό τρόπο.






Η τρίαινα.
Καταρχήν χρειαζόμαστε ένα κομμάτι ξύλο. Μας συμφέρει το ξύλο που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι χλωρό και το πάχος του να είναι λίγο μικρότερο από ένα ποτήρι τύπου σωλήνα (νερού).

Χαράσσετε το ξύλο στην κορυφή του  σε σχήμα σταυρού. Τις άκρες τις συνεχίζεται και προς τα κάτω σε μήκος 3 παλάμες. Με ένα μικρό πριονωτό μαχαίρι, ή ένα πριόνι σκάβετε τις χαρακιές σε βάθος περίπου 1 εκατ από κάθε πλευρά. Όταν φθάσετε στο ρόζο του κέντρου του ξύλου (καρδιά) σταματάτε. Το ξύλο κανονικά δεν πρέπει να σας έχει ανοίξει (όπως είναι στη φωτό) και αυτό είναι καλό. Στο σημείο που τελειώνουν οι 3 παλάμες δένετε πολύ σφιχτά ένα σχοινί ή ελαστικό κλαδί (όπως η κληματόβεργα). Από την πρώτη παλάμη και πάνω με μια φαλτσέτα ή ένα ίσιο μαχαίρι αρχίζετε  και δημιουργείται τις μύτες. Φυσικά επειδή το ξύλο δεν έχει ανοίξει ακόμα σαν τριαντάφυλλο θα είναι μονόπλευρες. Μόλις τελειώσετε τις μύτες τότε βάζετε την φαλτσέτα στο κέντρο και πιέζοντας ελαφρά σταυρωτά το ξύλο ανοίγει, όπως στη φωτογραφία. Αφού ανοίξει μέχρι το επιθυμητό σημείο, (εκεί που αρχίζει το σχοινί που είχαμε σφίξει), τότε ολοκληρώνουμε τις μύτες.


Το αγκαθωτό ρόπαλο

Αντίθετα από την αυτοσχέδια τρίαινα το αγκαθωτό ρόπαλο χρειάζεται σκληρό ξύλο και σε καμία περίπτωση χλωρό. Προσωπικά προτείνω το πόδι από ξύλινη καρέκλα ή το κρεβάτι. Λίγο πιο βαριές λύσεις είναι τα πόδια από γραφείο και από τραπεζάκι σαλονιού.

Καταρχήν καρφώνεται πάνω δεκάδες καρφιά. Αφού τα καρφώσετε μην ξεχάσετε να κόψετε τα κεφάλια από τις πρόκες. Για να μην δυσκολευτείτε χρησιμοποιείστε μικρά καρφιά και σε καμία περίπτωση μην χρησιμοποιήσετε ατσαλόκαρφα γιατί θα σας δυσκολέψουν πολύ. Στην άκρη της λαβής σας προτείνω να βάλετε ένα υλικό όπως η καφέ ταινία ή η μονωτική ταινία γιατί τα δικά μας χέρια έχουν μάθει στα πληκτρολόγια και όχι στις ακίδες.






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η σωστή αντίδραση στην πυρηνική έκρηξη (μέτρα προστασίας, πρώτη αντίδραση, κίνδυνοι)

Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός  Πολλοί φίλοι μου ζήτησαν να γράφω μερικές σειρές για τους τρόπους σωστής αντίδρασης σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης. Πριν ξεκινήσω να σας παραθέτω τις πληροφορίες που συνέλεξα να επισημάνω ότι πυρηνική έκρηξη δεν έχουμε μόνο από βόμβες, αλλά και από ατυχήματα σε πυρηνικά υλικά (υπάρχουν σχεδόν παντού πλέον) και σε εργοστάσια παροχής ενέργειας (έχουν δύο γειτονικές μας χώρες, η Τουρκία και η Βουλγαρία), οπότε καλό είναι να γνωρίζουμε τι και πως. Βέβαια οι δύο αυτές διαφορετικές περιπτώσεις έχουν και ορισμένες διαφορές, κυρίως ως προς τους χρόνους αντίδρασης και την απόσταση επιρροής/καταστροφών. Θα παραθέσω τους γενικούς / κοινούς τρόπους σωστής αντίδρασης για τους μη προετοιμασμένους (άλλωστε στη χώρα μας είναι απίθανο κάποιος να έχει κάνει σχετική προετοιμασία). Υπάρχουν τρεις κατευθύνσεις προστασίας. Η πρώτη αφορά κατά το χρόνο της έκρηξης, η δεύτερη πριν από αυτή και η τρίτη αμέσως μετά την έκρηξη. Πριν την έκρηξη απλά στην γενικότερη προετοιμασία μας

Άσκηση επιβίωσης : 9 μέρες στο Βουνό, 120 χλμ περπάτημα, χωρίς όχημα, χωρίς ρεύμα!!!

Ο φίλος Κώστας Μαυροφορεμένος μας είχε προειδοποιήσει για την εξόρμηση - άσκηση επιβίωσης στο βουνό με ένα teazer που μας άρεσε πολύ. Πλέον η άσκηση ολοκληρώθηκε, όπως και το μονταζ του βίντεο και τώρα ο Κώστας μας δείχνει την μοναχική του πορεία, μέσα σε 9 ημέρες, πάνω στα βουνά, με μόνη συντροφιά τα σκυλιά και τον εξοπλισμό του. Είναι αυτό που δεν θα σταματήσω ποτέ να σας προτρέπω... Εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση. Μέχρι να σας γίνει δεύτερη φύση...

Τρόφιμα αντί γκαζόν ή αλλιώς καλλιέργειες στις πόλεις

Ειδήσεις για οπωρώνες ή ακόμα και λαχανόκηπους στις πόλεις τα τελευταία χρόνια ακούμε ολοένα και πιο συχνά. Στα Χανιά, στο Λουτράκι, στην Τρίπολη, στην Καλαμάτα, στο Αγρίνιο, στα Γιάννενα, στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη, στη Δράμα, στην Έδεσσα, στη Βέροια, στη Θεσσαλονίκη, στη Θέρμη, στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, στην Εκάλη, στο Μαρούσι και σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα, δήμοι ή ομάδες πολιτών πήραν την πρωτοβουλία και αξιοποίησαν ανοιχτούς χώρους, ακόμα και σε σχολεία και πρώην στρατόπεδα, καλλιεργώντας οπωροφόρα δέντρα, αμπελώνες και λαχανικά. Άλλοι δήμοι εκμεταλλεύονται τα ήδη υπάρχοντα δέντρα, όπως στη Γλυφάδα, τις ελιές, παράγοντας λάδι και στο Νέο Ηράκλειο τις νεραντζιές, οι οποίες μπολιάστηκαν για να δώσουν λεμόνια. Η πρακτική αυτή δεν είναι καινούργια. Τα παλιότερα χρόνια, το κέντρο και τα προάστια της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων είχαν σπίτια με κήπους, όπου ευδοκιμούσαν οπωροφόρα δέντρα, ενώ άλλα βρίσκονταν διάσπαρτα στους δρόμους. Ήταν πολύ φυσικό και συνηθισμένο ο κόσμος να