Σπιτικά όπλα αυτάμυνας και επιβίωσης από το τίποτα (Μέρος 2ο)

Στο πρώτο μέρος αυτής της σειράς άρθρων είδαμε πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σαν όπλα απλά αντικείμενα που υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα σπίτια.

Από σήμερα θα δούμε πως να κατασκευάσουμε με υλικά που επίσης υπάρχουν στο σπίτι, αντικείμενα που μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά και ταυτόχρονα θανατηφόρα όπλα.

Στα όπλα που κατασκευάζουμε στο σπίτι καταρχήν υπάρχουν κάποιοι κανόνες. 1ον πρέπει να είναι ελαφριά ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν και τα γυναικόπαιδα και 2ον τα χτυπήματα που θα επιφέρουν να είναι θανατηφόρα. Όταν αμυνόμαστε στο σπίτι αμυνόμαστε για τη ζωή μας και μπροστά στη ζωή μας η ζωή του επιτιθέμενου δεν μας ενδιαφέρει. Είναι σκληρό, αλλά πρέπει να σκεφθείς σκληρά όταν κάποιος εισβάλει στη ζωή σου και την βιάζει ψυχικά ή και σωματικά.


Ο σημαντικότερος όμως κανόνας είναι να μάθουμε να βλέπουμε τα πάντα ως όπλα. Αυτό δεν είναι τόσο θέμα ικανότητας, όσο θέμα εκπαίδευσης. Αν τα πράγματα στραβώσουν απότομα και οι ομαδικές επιθέσεις σε οικίες γίνουν πραγματικότητα αμέσως χάνεται η δυνατότητα άμεσης εξεύρεσης οπλισμού. Ακόμα και στο δρόμο του παράνομου εμπορίου οι τιμές θα έχουν ήδη εκτοξευθεί, ενώ εσύ ως άσχετος/η με το αντικείμενο το πιθανότερο είναι να σε κοροϊδέψουν. Οπότε μάθε καλύτερα το μάτι σου να βλέπει τα αντικείμενα με έναν άλλο τρόπο.


Tα όπλα των μονομάχων

Αν προσέξετε την εικόνα των τριών όπλων των μονομάχων θα δείτε οτι χαρακτηρίζονται απο μια απλότητα.  Εδώ θα δούμε πως μπορούμε να φτιάξουμε παρόμοια όπλα με απλό τρόπο.

Η τρίαινα.
Καταρχήν χρειαζόμαστε ένα κομμάτι ξύλο. Μας συμφέρει το ξύλο που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι χλωρό και το πάχος του να είναι λίγο μικρότερο από ένα ποτήρι τύπου σωλήνα (νερού).

Χαράσσετε το ξύλο στην κορυφή του  σε σχήμα σταυρού. Τις άκρες τις συνεχίζεται και προς τα κάτω σε μήκος 3 παλάμες. Με ένα μικρό πριονωτό μαχαίρι, ή ένα πριόνι σκάβετε τις χαρακιές σε βάθος περίπου 1 εκατ από κάθε πλευρά. Όταν φθάσετε στο ρόζο του κέντρου του ξύλου (καρδιά) σταματάτε. Το ξύλο κανονικά δεν πρέπει να σας έχει ανοίξει (όπως είναι στη φωτό) και αυτό είναι καλό. Στο σημείο που τελειώνουν οι 3 παλάμες δένετε πολύ σφιχτά ένα σχοινί ή ελαστικό κλαδί (όπως η κληματόβεργα). Από την πρώτη παλάμη και πάνω με μια φαλτσέτα ή ένα ίσιο μαχαίρι αρχίζετε  και δημιουργείται τις μύτες. Φυσικά επειδή το ξύλο δεν έχει ανοίξει ακόμα σαν τριαντάφυλλο θα είναι μονόπλευρες. Μόλις τελειώσετε τις μύτες τότε βάζετε την φαλτσέτα στο κέντρο και πιέζοντας ελαφρά σταυρωτά το ξύλο ανοίγει, όπως στη φωτογραφία. Αφού ανοίξει μέχρι το επιθυμητό σημείο, (εκεί που αρχίζει το σχοινί που είχαμε σφίξει), τότε ολοκληρώνουμε τις μύτες.

Το αγκαθωτό ρόπαλο

Αντίθετα από την αυτοσχέδια τρίαινα το αγκαθωτό ρόπαλο χρειάζεται σκληρό ξύλο και σε καμία περίπτωση χλωρό. Προσωπικά προτείνω το πόδι από ξύλινη καρέκλα ή το κρεβάτι. Λίγο πιο βαριές λύσεις είναι τα πόδια από γραφείο και από τραπεζάκι σαλονιού.

Καταρχήν καρφώνεται πάνω δεκάδες καρφιά. Αφού τα καρφώσετε μην ξεχάσετε να κόψετε τα κεφάλια από τις πρόκες. Για να μην δυσκολευτείτε χρησιμοποιείστε μικρά καρφιά και σε καμία περίπτωση μην χρησιμοποιήσετε ατσαλόκαρφα γιατί θα σας δυσκολέψουν πολύ. Στην άκρη της λαβής σας προτείνω να βάλετε ένα υλικό όπως η καφέ ταινία ή η μονωτική ταινία γιατί τα δικά μας χέρια έχουν μάθει στα πληκτρολόγια και όχι στις ακίδες.