Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ομάδα επιβίωσης - τα απαραίτητα "συστατικά" της επιτυχίας...


Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός

Έχουμε κατά καιρούς γράψει για τις ομάδες επιβίωσης, για τα θετικά, τα αρνητικά, για τα καθήκοντα, τις αρμοδιότητές, τις ελάχιστες γνώσεις, τα σχέδια.

Εδώ έχουμε ένα άκρως θεωρητικό άρθρο, αλλά άκρως απαραίτητο.

Στις δύσκολες μέρες που ήδη διανύουμε είναι απολύτως υποχρεωτικό καταρχήν να κρατάμε πάντα χαμηλό προφίλ. Ιδιαίτερα όσον αφορά την υλική μας προετοιμασία.

Δυστυχώς βρισκόμαστε σε άκρως περίεργη περίοδο, που δεν είναι εύκολα να αναγνωρίσουμε εχθρούς και φίλους. Οπότε πρέπει να λάβουμε καταρχήν μέτρα αυτοσυγκράτησης. Δηλώσεις του τύπου "εγώ σας τα έλεγα", "κοιτάξτε να μαζέψετε τροφές όπως εγώ" και ανάλογες πιστέψτε με  είναι ΑΚΡΩΣ επικίνδυνες ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΣΟΥ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ.

Δεν διατυμπανίζουμε ούτε ότι έχουμε προμήθειες, ούτε φυσικά και το χώρο που τις έχουμε αποθηκευμένες. Λογικό και αυτονόητο θα μου πείτε, αλλά πάνω στον ενθουσιασμό και στην προσπάθεια να σώσουμε τους συνανθρώπους μας εκτιθέμεθα και η έκθεση αυτή είναι άκρως επικίνδυνη, θανατηφόρα...

Φροντίζουμε ώστε η ομάδα μας να είναι 120% δεμένη. Αυτό είναι κάτι που καλλιεργείται σιγά σιγά, μέσα από την καθημερινή τριβή. Το ότι κάναμε μια ομάδα και αγοράσαμε 10 πράγματα - προμήθειες δεν σημαίνει ότι είμαστε ομάδα.





Αυτοί που τώρα φτιάχνουν ή εντάσσονται ή εντάσσουν μέλη σε ομάδες πριν από όλα πρέπει να κάνουν μια απολύτως ειλικρινή συζήτηση. Είμαι ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός, μένω εκεί, έχω αυτή την οικογενειακή κατάσταση, κάνω αυτή τη δουλειά, έχω αυτές τις ικανότητες, αυτές τις δεξιότητες, πιστεύω σε αυτόν τον Θεό, κάνω αυτές τις υποχωρήσεις, εκεί δεν δέχομαι μύγα στο σπαθί μου, έχω αυτά τα προβλήματα υγείας, χρωστάω, είναι αναρχικός, κομουνιστής, χρυσαυγίτης, παίρνω ουσίες, είμαι τρελός, σκότωσα την μάνα μου, παράτησα τα παιδιά μου. ΤΑ ΠΑΝΤΑ... Μιλάμε για την ΤΕΛΕΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ. Η ομάδα είτε σας δέχεται ως ειλικρινή είτε ψάχνετε άλλη. Η ειλικρίνεια στην αρχή της δημιουργίας της ομάδας είναι το μοναδικό συστατικό της επιτυχία της.

Όλα μπορούμε να τα διδάξουμε και να τα διδαχθούμε, την αλήθεια όμως δεν μπορεί να την διδάξει κανείς. Κάντε λοιπόν ένα συμβόλαιο αλήθειας, βγάλτε τα εσώψυχα σας.

Για τα υπό ένταξη μέλη. Γίνετε για λίγες μέρες πράκτορες. Ακολουθήστε τα υπό ένταξη μέλη, διακριτικά και από απόσταση. Δείτε που πάνε, που συχνάζουν. Όταν βρεθείτε κάντε "άσκοπες" ερωτήσεις, πιάστε αντιδράσεις. Είναι καιροί περίεργοι, πολύ πιθανόν ακόμα και η πρόθεση δημιουργίας ομάδας επιβίωσης από το κρατικό σύστημα να θεωρείται απειλή και να σας παρακολουθήσουν. Δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα. Υπάρχουν εκατοντάδες ομάδες εκεί έξω, τις περισσότερες είμαι σίγουρος ότι τις έχουν καταγράψει. Δεν μας νοιάζει. Η προετοιμασία της ομάδας δεν είναι κάτι παράνομο και όσο θυμάμαι έχουμε δημοκρατία.

Την μαύρη περίοδο με τις συλλήψεις της Χ.Α. πολλές ομάδες δέχθηκαν δεκάδες ελέγχους από την αστυνομία. Όλες όμως ήταν νόμιμες, Φίλοι που έχουν δει τις δυσκολίες και έχουν αποφασίσει να αυτοοργανωθούν. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ /ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕ. Τα όπλα μας τα έχουμε νόμιμα, τα εφόδια μας νόμιμα, τις προμήθειες μας νόμιμα, από τα λεφτά για τα οποία έχουμε ιδρώσει. Οπότε όσον αφορά το νόμο δεν έχετε απολύτως τίποτα να φοβηθείτε, προς το παρόν τουλάχιστον.

Όμως ποτέ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει, οπότε οι ομάδες πρέπει να είναι δεμένες. Η δέσμευση - συμβόλαιο αλήθειας είναι το 99%. Μετά ακολουθεί η κοινή ζωή. Εμείς πρόσφατα εντάξαμε νέα μέλη στην ομάδα μας. Έχουμε φροντίσει τουλάχιστον 2 μέρες κάθε 15 μέρες να είμαστε μαζί. Οι άνδρες, οι γυναίκες, τα παιδιά μας. Να γνωριστούν, να τα σπάσουν αν χρειασθεί για να τα βρουν όλοι μαζί.

Φυσικά οι επιπλέον δεξιότητες και γνώσεις είναι ατού! Όμως από τα λάθος άτομα, ίσως τελικά αποδειχθούν στρατηγικό μειονέκτημα.

Σας έδωσα την γενική ιδέα. Εσείς πρέπει να το προχωρήσετε δυο βήματα πιο πέρα.

Φροντίστε η ομάδα ΝΑ ΜΗΝ αποτελείτε από ξένους σε εσάς. Καλό το διαδίκτυο αλλά πρέπει να έχετε έστω ένα σημείο επαφής - γνωριμίας. Έναν σύνδεσμο, το πρόσωπο για το οποίο θα κωλώσει ο άλλος να κάνει πίσω. Γιατί όταν έρθει η ώρα και τα σπίτια μας θα δέχονται μαζικές επιθέσεις πολλοί θα κάνουν πίσω και θα κλειστούν στο καβούκι τους...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η σωστή αντίδραση στην πυρηνική έκρηξη (μέτρα προστασίας, πρώτη αντίδραση, κίνδυνοι)

Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός  Πολλοί φίλοι μου ζήτησαν να γράφω μερικές σειρές για τους τρόπους σωστής αντίδρασης σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης. Πριν ξεκινήσω να σας παραθέτω τις πληροφορίες που συνέλεξα να επισημάνω ότι πυρηνική έκρηξη δεν έχουμε μόνο από βόμβες, αλλά και από ατυχήματα σε πυρηνικά υλικά (υπάρχουν σχεδόν παντού πλέον) και σε εργοστάσια παροχής ενέργειας (έχουν δύο γειτονικές μας χώρες, η Τουρκία και η Βουλγαρία), οπότε καλό είναι να γνωρίζουμε τι και πως. Βέβαια οι δύο αυτές διαφορετικές περιπτώσεις έχουν και ορισμένες διαφορές, κυρίως ως προς τους χρόνους αντίδρασης και την απόσταση επιρροής/καταστροφών. Θα παραθέσω τους γενικούς / κοινούς τρόπους σωστής αντίδρασης για τους μη προετοιμασμένους (άλλωστε στη χώρα μας είναι απίθανο κάποιος να έχει κάνει σχετική προετοιμασία). Υπάρχουν τρεις κατευθύνσεις προστασίας. Η πρώτη αφορά κατά το χρόνο της έκρηξης, η δεύτερη πριν από αυτή και η τρίτη αμέσως μετά την έκρηξη. Πριν την έκρηξη απλά στην γενικότερη προετοιμασία μας

Άσκηση επιβίωσης : 9 μέρες στο Βουνό, 120 χλμ περπάτημα, χωρίς όχημα, χωρίς ρεύμα!!!

Ο φίλος Κώστας Μαυροφορεμένος μας είχε προειδοποιήσει για την εξόρμηση - άσκηση επιβίωσης στο βουνό με ένα teazer που μας άρεσε πολύ. Πλέον η άσκηση ολοκληρώθηκε, όπως και το μονταζ του βίντεο και τώρα ο Κώστας μας δείχνει την μοναχική του πορεία, μέσα σε 9 ημέρες, πάνω στα βουνά, με μόνη συντροφιά τα σκυλιά και τον εξοπλισμό του. Είναι αυτό που δεν θα σταματήσω ποτέ να σας προτρέπω... Εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση. Μέχρι να σας γίνει δεύτερη φύση...

Τρόφιμα αντί γκαζόν ή αλλιώς καλλιέργειες στις πόλεις

Ειδήσεις για οπωρώνες ή ακόμα και λαχανόκηπους στις πόλεις τα τελευταία χρόνια ακούμε ολοένα και πιο συχνά. Στα Χανιά, στο Λουτράκι, στην Τρίπολη, στην Καλαμάτα, στο Αγρίνιο, στα Γιάννενα, στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη, στη Δράμα, στην Έδεσσα, στη Βέροια, στη Θεσσαλονίκη, στη Θέρμη, στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, στην Εκάλη, στο Μαρούσι και σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα, δήμοι ή ομάδες πολιτών πήραν την πρωτοβουλία και αξιοποίησαν ανοιχτούς χώρους, ακόμα και σε σχολεία και πρώην στρατόπεδα, καλλιεργώντας οπωροφόρα δέντρα, αμπελώνες και λαχανικά. Άλλοι δήμοι εκμεταλλεύονται τα ήδη υπάρχοντα δέντρα, όπως στη Γλυφάδα, τις ελιές, παράγοντας λάδι και στο Νέο Ηράκλειο τις νεραντζιές, οι οποίες μπολιάστηκαν για να δώσουν λεμόνια. Η πρακτική αυτή δεν είναι καινούργια. Τα παλιότερα χρόνια, το κέντρο και τα προάστια της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων είχαν σπίτια με κήπους, όπου ευδοκιμούσαν οπωροφόρα δέντρα, ενώ άλλα βρίσκονταν διάσπαρτα στους δρόμους. Ήταν πολύ φυσικό και συνηθισμένο ο κόσμος να