Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μποστάνι στην ταράτσα, βήμα-βήμα


Οποιαδήποτε τσιμεντένια επιφάνεια μπορεί να μεταμορφωθεί πολύ εύκολα σε ένα μικρό περιβολάκι με την κατασκευή ενός μποστανιού. Η κατασκευή είναι αρκετά εύκολη και μπορεί να τοποθετηθεί στο μπαλκόνι, στην ταράτσα ή ακόμα και σε ένα τσιμεντένιο δάπεδο στην πυλωτή μας. Θα κατασκευάσουμε το μποστάνι ανάλογα με τις ανάγκες τις δικές μας και φυσικά του χώρου που θα το τοποθετήσουμε, οπότε οι διαστάσεις πρέπει να συμβαδίζουν με τις γύρω δυνατότητες και την παραγωγή που έχουμε ανάγκη.

Το μήκος του παρτεριού μπορεί να αυξομειωθεί ανάλογα με το πού θα τοποθετηθεί, εάν δηλαδή θα είναι μπροστά σε έναν τοίχο μπορεί να έχει την ίδια διάσταση με τον τοίχο. Το πλάτος καλύτερα να είναι μικρό, δηλαδή όσο μπορούμε να φτάσουμε με τα χέρια μας χωρίς να τεντωνόμαστε, για ευκολία στη πρόσβαση και για να μη χρειάζεται να πατάμε το χώμα, ώστε να μη συμπιέζεται και να διατηρείται φρέσκο με περισσότερο οξυγόνο στις ρίζες.




Εάν θέλουμε να έχουμε πρόσβαση στο μποστάνι μας από όλες τις πλευρές, τότε το πλάτος μπορεί να κατασκευαστεί μέχρι και 1 μέτρο και 20 εκατοστά, εάν πρόκειται να ακουμπήσει στον τοίχο. Αν θα έχει πρόσβαση από μία πλευρά μόνο, τότε καλύτερα το πλάτος να είναι 60 εκατοστά. Είναι προτιμότερο να κατασκευάσουμε περισσότερα μποστάνια σε σειρές, αν έχουμε ανάγκη από περισσότερη παραγωγή, παρά να κατασκευάσουμε ένα παρτέρι με πολύ μεγάλο πλάτος. Επίσης πρέπει να αφήσουμε χώρο ανάμεσα στα μποστάνια ώστε να μπορούμε να κυκλοφορούμε ανάμεσα τους με ευκολία.

Το ύψος του μποστανιού καθορίζεται από τα φυτά που πρόκειται να καλλιεργήσουμε, δηλαδή πόσο μεγάλη ρίζα θα αποκτήσουν. Στο μποστάνι είναι προτιμότερο να καλλιεργούμε σαλατικά, όπως συνήθως λέγονται, κοινώς δηλαδή μαρούλια, καρότα, σπανάκι, ραπανάκια, κρεμμύδια, σκόρδα κλπ. Αυτά τα λαχανικά είναι μονοετή και σχετικά γρήγορα στην παραγωγή, οπότε δεν δημιουργούν μεγάλη ρίζα. Για τα σαλατικά το ύψος του μποστανιού μπορεί να κατασκευαστεί στα 25-40 εκατοστά. Τα φυτά με μεγαλύτερη ρίζα, όπως η ντομάτα και τα πολυετή, καλύτερα να τα φυτέψουμε σε βαθιές γλάστρες μεμονωμένα.

Για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία και για να μη σκύβουμε, μπορούμε να κατασκευάσουμε πόδια στις γωνίες του μποστανιού και κατά το μήκος του. Τα πόδια μπορούμε να τα βάλουμε υπολογίζοντας το ύψος της μέσης μας, αφαιρώντας το ύψος του μποστανιού. Ακόμη και ροδάκια μπορούμε να στερεώσουμε ώστε να γίνουν κινητά τα μποστάνια μας.


Για τη βάση του μποστανιού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παλέτες ώστε να μπορούν να φεύγουν τα νερά από κάτω.



Μπορούμε επίσης να φτιάξουμε τα πόδια του μποστανιού από τις παλέτες κόβοντάς τις στη μέση. Για τα τοιχώματα του μποστανιού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ξύλα από παλιά ντουλάπια ή γενικά οποιοδήποτε ξύλο, προτιμότερο είναι το ναυτικό κόντρα-πλακέ για περισσότερη αντοχή και διάρκεια στο χρόνο.

Τα τοιχώματα του μποστανιού τα ντύνουμε εσωτερικά με γεωύφασμα για να κρατιέται το χώμα και να στραγγίζεται καλά το νερό.

Τα υψωμένα μποστάνια εξασφαλίζουν ευκολία στην καλλιέργεια και είναι χρέος και χαρά μας να καλλιεργούμε ακόμα και στην τσιμεντούπολη, αρκεί να υπάρχει λίγος ήλιος, ώστε να μη χάσουμε το χώμα κάτω από τα πόδια μας.



Σχόλια

  1. Εναλλακτικα αντι για ξυλινη κατασκευη που μετα απο δυο τρια χρονια λογω ποτισματος και βροχων θα σαπισει μπορουμε να χρησιμοποιησουμε πλαστικα κασονια απο αυτα που εχουν τα τα φρουτα(ροδακινα ,μηλα ,πορτοκαλια) στις λαικες.Τα βαθια ομως.Αν εχουμε στην διαθεση μας τα ρηχα βαζουμε δυο ο ενα πανω στο αλλο και κοβουμε ον πατο απο τα επανω ωστε να αποκτησουμε το επιθυμητο βαθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολύ ωραία ιδέα ....αλλά δεν κατάλαβα κάτι, εσωτερικά στην βάση τι έχετε βάλει ...δεν είναι μόνο το γεωύφασμα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι γιατί θέλει την φυσικά αποστράγγιση του νερού που περισσεύει.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η σωστή αντίδραση στην πυρηνική έκρηξη (μέτρα προστασίας, πρώτη αντίδραση, κίνδυνοι)

Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός  Πολλοί φίλοι μου ζήτησαν να γράφω μερικές σειρές για τους τρόπους σωστής αντίδρασης σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης. Πριν ξεκινήσω να σας παραθέτω τις πληροφορίες που συνέλεξα να επισημάνω ότι πυρηνική έκρηξη δεν έχουμε μόνο από βόμβες, αλλά και από ατυχήματα σε πυρηνικά υλικά (υπάρχουν σχεδόν παντού πλέον) και σε εργοστάσια παροχής ενέργειας (έχουν δύο γειτονικές μας χώρες, η Τουρκία και η Βουλγαρία), οπότε καλό είναι να γνωρίζουμε τι και πως. Βέβαια οι δύο αυτές διαφορετικές περιπτώσεις έχουν και ορισμένες διαφορές, κυρίως ως προς τους χρόνους αντίδρασης και την απόσταση επιρροής/καταστροφών. Θα παραθέσω τους γενικούς / κοινούς τρόπους σωστής αντίδρασης για τους μη προετοιμασμένους (άλλωστε στη χώρα μας είναι απίθανο κάποιος να έχει κάνει σχετική προετοιμασία). Υπάρχουν τρεις κατευθύνσεις προστασίας. Η πρώτη αφορά κατά το χρόνο της έκρηξης, η δεύτερη πριν από αυτή και η τρίτη αμέσως μετά την έκρηξη. Πριν την έκρηξη απλά στην γενικότερη προετοιμασία μας

Άσκηση επιβίωσης : 9 μέρες στο Βουνό, 120 χλμ περπάτημα, χωρίς όχημα, χωρίς ρεύμα!!!

Ο φίλος Κώστας Μαυροφορεμένος μας είχε προειδοποιήσει για την εξόρμηση - άσκηση επιβίωσης στο βουνό με ένα teazer που μας άρεσε πολύ. Πλέον η άσκηση ολοκληρώθηκε, όπως και το μονταζ του βίντεο και τώρα ο Κώστας μας δείχνει την μοναχική του πορεία, μέσα σε 9 ημέρες, πάνω στα βουνά, με μόνη συντροφιά τα σκυλιά και τον εξοπλισμό του. Είναι αυτό που δεν θα σταματήσω ποτέ να σας προτρέπω... Εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση. Μέχρι να σας γίνει δεύτερη φύση...

Τρόφιμα αντί γκαζόν ή αλλιώς καλλιέργειες στις πόλεις

Ειδήσεις για οπωρώνες ή ακόμα και λαχανόκηπους στις πόλεις τα τελευταία χρόνια ακούμε ολοένα και πιο συχνά. Στα Χανιά, στο Λουτράκι, στην Τρίπολη, στην Καλαμάτα, στο Αγρίνιο, στα Γιάννενα, στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη, στη Δράμα, στην Έδεσσα, στη Βέροια, στη Θεσσαλονίκη, στη Θέρμη, στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, στην Εκάλη, στο Μαρούσι και σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα, δήμοι ή ομάδες πολιτών πήραν την πρωτοβουλία και αξιοποίησαν ανοιχτούς χώρους, ακόμα και σε σχολεία και πρώην στρατόπεδα, καλλιεργώντας οπωροφόρα δέντρα, αμπελώνες και λαχανικά. Άλλοι δήμοι εκμεταλλεύονται τα ήδη υπάρχοντα δέντρα, όπως στη Γλυφάδα, τις ελιές, παράγοντας λάδι και στο Νέο Ηράκλειο τις νεραντζιές, οι οποίες μπολιάστηκαν για να δώσουν λεμόνια. Η πρακτική αυτή δεν είναι καινούργια. Τα παλιότερα χρόνια, το κέντρο και τα προάστια της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων είχαν σπίτια με κήπους, όπου ευδοκιμούσαν οπωροφόρα δέντρα, ενώ άλλα βρίσκονταν διάσπαρτα στους δρόμους. Ήταν πολύ φυσικό και συνηθισμένο ο κόσμος να