Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλά την καραμπίνα την πήρες, τι να την κάνεις ξέρεις; Είσαι έτοιμος να την χρησιμοποιήσεις; Ξέρεις τις βασικές αρχές;


Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός

Διάβασα σε έναν ιστότοπο στρατιωτικού ενδιαφέροντος ότι στην Ελλάδα το 2015 εκδόθηκαν ή ανανεώθηκαν περίπου 450.000 άδειες κυνηγετικών όπλων. Υπό κανονικές συνθήκες και σε ένα δημοκρατικό κράτος κανονικά η κατοχή απλών τυφεκίων (μέχρι 5.56 mm) και καραμπίνων κάθε τύπου θα έπρεπε να είναι αυτονόητο δικαίωμα, εφόσον έχει υποστεί την κατάλληλη περιοδική εκπαίδευση, έχει αποδείξει την ικανότητα στο χειρισμό και φυσικά έχεις περάσει τα απαραίτητα ιατρικά τεστ.

Αν΄αυτού όμως έχουμε έναν αναχρονιστικό νόμο, που δεν επιτρέπει να έχουμε κοντόκανες, δεν επιτρέπει μακρύκανη, δεν επιτρέπει ραβδωτά, λες και ένα Μ-16 είναι καλύτερο από μια beretta ή μια beneli ή μια bretta ή κάποια από τις αμερικάνικες.

Το θέμα όμως εδώ είναι άλλο και είναι διττό.

Καταρχήν άντε και έδωσες ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, όμως η καραμπίνα, έχει πολλές ιδιαιτερότητες και δεν είναι μόνο βάζω σφαίρα, πατάω σκανδάλη όπως πολλοί πιστεύουν. Έχει σκοπευτικά τελείως διαφορετικά, άλλο κράτημα, άλλη ανάκρουση, άλλη επαναφορά του ελατηρίου, απ΄ότι ίσως θυμάστε από τα Μ1 και τα G3 που είχαμε στο στρατό.

Οπότε είναι πολύ σημαντικό να σας δείξει κάποιος τα μυστικά, καταρχήν του όπλου και δευτερευόντως των πυρομαχικών. Τα πυρομαχικά είναι το 60% ενός όπλου όπως οι καραμπίνες. Και εκεί υπάρχει ατελείωτη ποικιλία. Βρείτε φίλους συγγενείς και γνωστούς που είναι κυνηγοί. Να σας δείξουν τα κόλπα και να σας πουν τα μικρά μυστικά, για την αποφυγή εμπλοκών και το σημαντικότερο αυτοτραυματισμών.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι καθαρά ψυχολογικό.

Κατά πόσο μπορείς να σκοτώσεις...

Την πρώτη φορά που στα πλαίσια της μεταστρατιωτικής μου εκπαίδευσης  αναγκάστηκα να σκοτώσω κάτι, έστω και αν ήταν ζώο, ένιωσα μέσα μου ένα ατελείωτο κενό. Μια θλίψη, μια σκοτοδίνη. Και το πρώτο θήραμα, όπως και τα επόμενα δεν μου έφταιγαν σε τίποτα, αλλά όμως ήταν η εκπαίδευση την οποία έπρεπε να ολοκληρώσω. Το πρώτο βήμα πρέπει να είναι το θήραμα, το ζώο, γιατί όταν βρεθείς μπροστά στον άνθρωπο θα σου έρθουν μπροστά οι τύψεις, οι Ερινύες, ο ιδρώτας και εκεί θα κωλώσεις και τότε θα σε φάνε λάχανο και το χειρότερο με την δική σου καραμπίνα θα φάνε και όλους τους δικούς σου...

Όσοι λοιπόν έχετε όπλα προλαβαίνετε όσο διαρκεί  η κυνηγετική περίοδος (μέχρι τέλη Φλεβάρη).

Μερικές συμβουλές : 
α)Όταν και ΑΝ έρθει η ώρα που θα χρειαστεί να υπερασπισθούμε τον εαυτό σας, βασική προτεραιότητα είναι να καλυφτείτε και να κινείστε ΑΘΕΑΤΟΙ και κυρίως βράδυ. Αν καταφέρετε να μην εμπλακείτε τότε έχετε πετύχει τον στόχο σας, κατά 99%.

β) Απομακρυνόμαστε από τις "ζεστές" περιοχές. Τέτοιες περιοχές είναι αυτές που υπάρχει τροφή, τιμαλφή και χρήμα. Από κεντρικές οδούς με μαγαζιά, μέχρι τις "κοσμικές" περιοχές, τύπου Βορείων Προαστίων. Αυτοί πιστέψτεμε θα πάθουν σοκ και δέος...

γ) Αποφύγετε την εμπλοκή με κάθε τρόπο, ακόμα και αν νομίζετε ότι είστε έτοιμοι. Πολύ πιθανός να έχετε το όπλο σε κατάσταση Lock και στον πανικό σας να χάσετε τα αυγά και τα πασχάλια.

δ)Το σημαντικό δεν είναι να πυροβολήσουμε, αλλά να μην μας πυροβολήσουν....

ε)Το όπλο να είναι ΑΘΕΑΤΟ. Ένα όπλο αποτελεί μια καλή λεία σε δύσκολες καταστάσεις. Οπότε όταν κουβαλάτε όπλο το κρύβετε και κινείστε πάντα γρήγορα και υπό κάλυψη.

στ) Αν χρειαστεί να εμπλακείτε σε μάχη, θυμηθείτε ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΑ... Ακόμα και το κινητό σας... Σπάσε την οθόνη και θα έχεις ένα τέλειο μαχαίρι... Και πολύ κοφτερό. Το καλύτερο όπλο... αντισυμβατικό... είναι να πετάς λάμπες οικονομίας... Μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή... Δεν προτείνεται σε κλειστούς χώρους... 
ζ) Είναι ΠΟΛΥ σημαντικό να ξέρουμε μέχρι που μας παίρνει.. Φεύγουμε πάντα προς την περιοχή που γνωρίζουμε, ακόμα και όταν νικάμε... Νίκη για εμάς είναι να μην τραυματισθούμε... ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ = ΘΑΝΑΤΟΣ σε έκκρυθμες καταστάσεις.

η) ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ - ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ - ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ  - ΕΞΑΣΚΗΣΗ - ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ




Σχόλια

  1. Η συχνή επίσκεψη στο σκοπευτήριο και η εξάσκηση στην πρακτική σκοποβολή (ipsc) καραμπίνας, είναι κάτι απόλυτα εφικτό. Αρκεί η εγγραφή σε έναν σκοπευτικό σύλλογο, αρκεί να διαθέτει πρακτική σκοποβολή σε καραμπίνα και πιστόλι (δεν διαθέτουν όλοι, κι ας το υπόσχονται). Η ενασχόληση αυτή, μας δίνει ευστοχία, ταχυβολία, γρήγορη επαναγέμιση και όλα αυτά σε κίνηση! Τολμήστε το όσο υπάρχει χρόνος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή η συμβουλή σου αλλά σε φτάνει με πολύ κόπο στο 15%, το άλλο 85% είναιη συμπεριφορά και αντίδραση στις πραγματικά δύσκολες καταστάσεις. Εγω θα πρ΄ροτεινα επίσης για να βελτιώσετε το πρώτο σκέλος να μάθετε να κάνετε ασκήσεις πανικού. Ίσως ελάχιστοι έχουν ιδέα απο κάτι τέτοιο αλλά αν ρωτήσετε φίλους ή συγγενείς που γνωρίζουν θα σας δώσουν κάποιες ασκήσεις για αρχή...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η σωστή αντίδραση στην πυρηνική έκρηξη (μέτρα προστασίας, πρώτη αντίδραση, κίνδυνοι)

Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός  Πολλοί φίλοι μου ζήτησαν να γράφω μερικές σειρές για τους τρόπους σωστής αντίδρασης σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης. Πριν ξεκινήσω να σας παραθέτω τις πληροφορίες που συνέλεξα να επισημάνω ότι πυρηνική έκρηξη δεν έχουμε μόνο από βόμβες, αλλά και από ατυχήματα σε πυρηνικά υλικά (υπάρχουν σχεδόν παντού πλέον) και σε εργοστάσια παροχής ενέργειας (έχουν δύο γειτονικές μας χώρες, η Τουρκία και η Βουλγαρία), οπότε καλό είναι να γνωρίζουμε τι και πως. Βέβαια οι δύο αυτές διαφορετικές περιπτώσεις έχουν και ορισμένες διαφορές, κυρίως ως προς τους χρόνους αντίδρασης και την απόσταση επιρροής/καταστροφών. Θα παραθέσω τους γενικούς / κοινούς τρόπους σωστής αντίδρασης για τους μη προετοιμασμένους (άλλωστε στη χώρα μας είναι απίθανο κάποιος να έχει κάνει σχετική προετοιμασία). Υπάρχουν τρεις κατευθύνσεις προστασίας. Η πρώτη αφορά κατά το χρόνο της έκρηξης, η δεύτερη πριν από αυτή και η τρίτη αμέσως μετά την έκρηξη. Πριν την έκρηξη απλά στην γενικότερη προετοιμασία μας

Άσκηση επιβίωσης : 9 μέρες στο Βουνό, 120 χλμ περπάτημα, χωρίς όχημα, χωρίς ρεύμα!!!

Ο φίλος Κώστας Μαυροφορεμένος μας είχε προειδοποιήσει για την εξόρμηση - άσκηση επιβίωσης στο βουνό με ένα teazer που μας άρεσε πολύ. Πλέον η άσκηση ολοκληρώθηκε, όπως και το μονταζ του βίντεο και τώρα ο Κώστας μας δείχνει την μοναχική του πορεία, μέσα σε 9 ημέρες, πάνω στα βουνά, με μόνη συντροφιά τα σκυλιά και τον εξοπλισμό του. Είναι αυτό που δεν θα σταματήσω ποτέ να σας προτρέπω... Εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση. Μέχρι να σας γίνει δεύτερη φύση...

Τρόφιμα αντί γκαζόν ή αλλιώς καλλιέργειες στις πόλεις

Ειδήσεις για οπωρώνες ή ακόμα και λαχανόκηπους στις πόλεις τα τελευταία χρόνια ακούμε ολοένα και πιο συχνά. Στα Χανιά, στο Λουτράκι, στην Τρίπολη, στην Καλαμάτα, στο Αγρίνιο, στα Γιάννενα, στη Λάρισα, στην Αλεξανδρούπολη, στη Δράμα, στην Έδεσσα, στη Βέροια, στη Θεσσαλονίκη, στη Θέρμη, στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, στην Εκάλη, στο Μαρούσι και σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα, δήμοι ή ομάδες πολιτών πήραν την πρωτοβουλία και αξιοποίησαν ανοιχτούς χώρους, ακόμα και σε σχολεία και πρώην στρατόπεδα, καλλιεργώντας οπωροφόρα δέντρα, αμπελώνες και λαχανικά. Άλλοι δήμοι εκμεταλλεύονται τα ήδη υπάρχοντα δέντρα, όπως στη Γλυφάδα, τις ελιές, παράγοντας λάδι και στο Νέο Ηράκλειο τις νεραντζιές, οι οποίες μπολιάστηκαν για να δώσουν λεμόνια. Η πρακτική αυτή δεν είναι καινούργια. Τα παλιότερα χρόνια, το κέντρο και τα προάστια της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων είχαν σπίτια με κήπους, όπου ευδοκιμούσαν οπωροφόρα δέντρα, ενώ άλλα βρίσκονταν διάσπαρτα στους δρόμους. Ήταν πολύ φυσικό και συνηθισμένο ο κόσμος να